(ο μετέπειτα άγιος γέρων Χαράλαμπος Διονυσιάτης περιγράφει το γεγονός της νεανικής του ηλικίας, όπου βρέθηκε στη φυλακή το 1941 στο στρατόπεδο έξω από τη Δράμα, αιχμάλωτος στα χέρια των κομιτατζήδων και περίμεναν την εκτέλεσή τους μετά την καταδίκη τους εις θάνατον)«Τότε ήλθα σε μια πολύ μεγάλη περισυλλογή. Σκέφτηκα μέσα μου:- Αχ, πόσο μάταιη είναι αυτή η ζωή. Ήθελες Χαράλαμπε να παντρευτής για να γίνεις παπάς, να σώσεις τον κόσμο. Λοιπόν σώσε πρώτα τον εαυτό σου. Στην συνέχεια γονάτισα κάτω και με πύρινα δάκρυα φώναξα:- Άγιε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, μεγάλε στρατιώτα του Χριστού, σώσε μας και σου υπόσχομαι να αφιερώσω εξ ολοκλήρου…